επιτεύχω

ἐπιτεύχω (Α)

(ποιητ. τ.) κατασκευάζω επί πλέον («Ίλίῳ μέλλοντες ἐπὶ στέφανον τεῡξαι», Πίνδ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < επί + τεύχω «κατασκευάζω»].